Ο "πιεστικός"

Λένε πως οι γνωριμίες μέσω internet είναι ένας από τους πιο ασφαλείς και σίγουρους τρόπους για να γνωρίσεις κάποιον στις μέρες μας, μιας και σε κάθε σπίτι υπάρχει και από ένας υπολογιστής. Και ειδικά σε μια εποχή που οι άντρες δεν πλησιάζουν εύκολα τις γυναίκες για να κάνουν γνωριμία, το facebook και οι υπόλοιπες σελίδες γνωριμιών μεσουρανούν. Έτσι, ενώ είσαι με τη φόρμα και τα γυαλιά σου μπορείς να μιλήσεις και να γνωριστείς με πολλούς άντρες και γυναίκες χωρίς να καταβάλλεις ιδιαίτερη προσπάθεια. Όλα αυτά ακούγονται πολύ καλά. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι..

Με τον Κ. είχαμε γνωριστεί μέσω facebook. Μιλούσαμε για περίπου 4 μήνες αρκετά συχνά μέχρι να μου ζητήσει να βρεθούμε από κοντά. Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο εμφανισιακά. Θα μπορούσες άνετα να το χαρακτηρίσεις ως μέτριο. Ξανθός με φακίδες, κοντούλης και με μέτριο κορμί, αλλά με είχε κερδίσει με όσα μου έλεγε. Φαινόταν ευγενικός, έξυπνος και αρκετά περιποιητικός. Και αυτός ήταν και ο λόγος που όταν μου ζήτησε να τα πούμε από κοντά δέκτηκα χωρίς να το σκεφτώ ιδιαίτερα. Έτσι δώσαμε ένα ραντεβού να έρθει με τη μηχανή του να με πάρει να πάμε για καφέ στα Μεσόγεια. Από κοντά ήταν αρκετά συμπαθητικός. Μιλούσαμε πολλές ώρες για διάφορα πράγματα και η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβω. Όταν γύρισα σπίτι και έκανα τον απολογισμό του ραντεβού, σκέφτηκα πως θα ήθελα να τον ξαναδώ..

Κανονίσαμε να ξαναβγούμε, κάπου πιο κοντά σε εμένα την επόμενη φορά, ήρθε και με πήρε το αυτοκίνητο. Δεν κρύβω πως όταν τον είδα απογοητεύτηκα λίγο. Με τον εξοπλισμό της μηχανής έμοιαζε πολύ άντρας, ενώ τώρα με το πουκαμισάκι και το δερμάτινο σακάκι έμοιαζε με 16χρονο αγοράκι που την κοπάνησε από το σπίτι για να πάει στα μπουζούκια. Παρόλα αυτά περάσαμε πολύ όμορφα εκείνη την ημέρα. Και στο τέλος της βραδιάς με φίλησε. Ένιωσα κάπως παράξενα. Ίσως γιατί τον είχα δει μόνο 2 φορές. Παρόλα αυτά (πολύ κακώς) αγνόησα το ένστικτό μου. Την επόμενη μέρα που μπήκα στο facebook βρήκα ένα αίτημα σχέσης από εκείνον. Δεν ήξερα αν έπρεπε να χαρώ που ήθελε να είναι μαζί μου ή να ανησυχήσω που όλα πήγαιναν τόσο γρήγορα. Αγνόησα το ένστικτο μου για άλλη μια φορά και μπήκα κανονικά σε σχέση.

Από την αρχή ο Κ. ήθελε να περνάμε πολύ χρόνο μαζί. Ήμασταν όλη την ώρα στο σπίτι του (έμενε στο διπλανό διαμέρισμα από τους δικούς του) μαγειρεύοντας και βλέποντας ταινίες στον καναπέ. Γνώρισα και την παρέα του και βγαίναμε μαζί τους που και που έξω. Όλα ήταν πολύ καλά αν εξαιρέσει κανείς 3 μελανά σημεία: ότι δεν ήθελε να βγαίνουμε με τη δική μου παρέα, ότι το σεξ είχε αναχθεί σε επιστήμη με αποτέλεσμα να χάνει τη μαγεία του και ότι με πίεζε να πηγαίνω να μένω μαζί του στο σπίτι του.

Δεν είχα αναρωτηθεί ιδιαίτερα στην αρχή γιατί δεν ήθελε να βγαίνουμε με τις φίλες και τους φίλους μου. Τον ακολουθούσα πιστά όπου και αν πήγαινε χωρίς να κάνω ερωτήσεις. Είχα αρχίσει να αποτραβιέμαι από την παρέα μου και οι φίλες μου δυσανασχετούσαν που δεν με έβλεπαν. Παρόλα αυτά σαν καλές μου φίλες δεν έλεγαν τίποτα αλλά περιμέναν να δούν που θα έβγαζε όλο αυτό. Με έβλεπαν μέρα με την μέρα να αλλάζω ως άνθρωπος και δεν καταλάβαιναν το γιατί. Είχα χάσει την τρέλα μου, το κέφι μου και είχα πάψει να γελάω όπως πρώτα. Όταν λοιπόν μια μέρα με στρίμωξαν για να τους μιλήσω αναγκάστηκα να τους πω πως η (υποτίθεται) "τέλεια" σχέση δεν ήταν τόσο τέλεια όσο νόμιζαν. Ο Κ. είχε αρχίσει να μου λέει πράγματα που δεν νοήται πως μπορεί να τα ακούει μια κοπέλα από τη σχέση της. Μου έλεγε πως στις αρχές νόμιζε πως τον ήθελα μόνο για τη μηχανή του, πως όλη η γη δεν γυρίζει γύρω από εμένα, πως την έχω δει πολύ diva και άλλα τέτοια. Η αυτοπεποίθηση μου είχε πιάσει πάτο και μαζί με αυτήν είχα αρχίσει να πιάνω και εγώ. Εγώ που άλλοτε θαύμαζα το πως είμαι και ήμουν περήφανη για την εμφάνιση μου. Δεν ήθελε να με κοιτούν, και όποτε συνέβαινε κάτι τέτοιο μου έκανε σκηνές ζηλοτυπίας. Η συμπεριφορά του ήταν τελείως διαφορετική από τις αρχές. Άρχισα να δυσανασχετώ και να ψάχνω να βρω το άτομο που ερωτεύτηκα. Όσο και αν τον κοίταγα όμως, δεν έβλεπα τίποτα. Αποφάσισα πως εκείνο το άτομο είχε χαθεί. Και μαζί του χάθηκε και ο έρωτας.

Το σεξ ήταν ένα άλλο κομμάτι που δεν τα πηγαίναμε καλά. Από την αρχή κατάλαβα πως δεν είχαμε καθόλου χημεία. Εγώ πίστευα πως το σεξ είναι ένστικτο και δεν θέλει πολύ διαδικασία για να σου έρθει η όρεξη για αυτό. Αυτός πίστευε πως όλες οι κινήσεις πρέπει να γίνουν με μια συγκεκριμένη σειρά για να του έρθει η όρεξη. Έπρεπε να κάνω πρώτα αυτό, μετά εκείνο, μετά το άλλο... Είχα αρχίσει να ξενερώνω. Ήθελα τόσο πολύ να ενώνομαι μαζί του και εμείς το κάναμε όλο και ποιο σπάνια. Όταν τον ρώτησα γιατί δεν κάνουμε πια σεξ, μου είπε πως μετά τα 26 ο σεξουαλικός τομέας δεν είναι και τόσο σημαντικός και πως για εκείνον προτεραιότητα του είναι να περνάμε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται μαζί και να κάνουμε άλλα πράγματα σαν ζευγάρι. Απότομα ένιωσα σαν να ήμουν παντρεμένη. Και το τελευταίο πράγμα που ήθελα στα 23 μου ήταν αυτό. Όταν λοιπόν συνειδητοποίησα ότι είχα να κάνω σεξ 2 μήνες, πήγα με κάποιον άλλον άντρα. Η αλήθεια είναι δεν ένιωσα τύψεις. Ήταν καθαρά μια σωματική ανάγκη και τίποτα παραπάνω. Εννοείται πως δεν το έμαθε ποτέ...

Το να είσαι σε μια σχέση και να συζείς είναι μεγάλη υπόθεση. Πόσο μάλλον όταν είσαι μόνο 23, δεν έχεις πάρει ακόμα το πτυχίο σου, ζεις με την οικογένεια σου και έχεις χιλιάδες υποχρεώσεις. Όταν λοιπόν ο Κ. μου ζήτησε να μένω μαζί του τρομοκρατήθηκα. Άρχισα να μην κοιμάμαι στο σπίτι του  μόνο και μόνο για να μην του μπαίνουν ιδέες ότι μπορεί να μείνω μαζί του. Μας είχαν φάει τα δρομολόγια πέρα δόθε και ξενέρωνε που έπρεπε να με γυρίζει σπίτι μου ή έπρεπε να φεύγω από εκεί. Το χειρότερο βέβαια ήταν το γεγονός πως και οι φίλοι του όλοι την ώρα με ρωτούσαν γιατί δεν πάω να μείνω μαζί του. Έτσι, εφόσον δεν με έβλεπε πρόθυμη να μετακομίσω εκεί, μου είπε πως δεν υπήρχε άλλη λύση: ή θα πήγαινα να μείνω μαζί του ή θα βλεπόμασταν μία στο τόσο. Ένιωσα σαν να μου βάζει το μαχαίρι στο λαιμό. Ξέρω πως το όνειρο κάθε γυναίκας είναι να της προτείνει ο σύντροφος της να μείνουν μαζί. Αλλά εσείς θα μένατε με κάποιον που μένει στον ίδιο όροφο με τους δικούς του, που το διαμέρισμά του επικοινωνεί με εσωτερική πόρτα με το πατρικό του, η οποία είναι και μονίμως ανοικτή? Θα μένατε με κάποιον υποχόνδριο που έχει τόσο μανία με την καθαριότητα του σπιτιού που και ακόμα λίγο νερό να στάξει στο πάτωμα θα σας έβαζε αμέσως τις φωνές? Δεν νομίζω..

Το αποκορύφωμα ήρθε στις καλοκαιρινές διακοπές. Την πρώτη μας μέρα στο νησί, μετά το μεσημεριανό φαγητό γυρίσαμε στο δωμάτιο. Ο Κ. έπεσε για ύπνο στις 8 το απόγευμα και ξύπνησε την άλλη μέρα το πρωί. Ουσιαστικά πέρασα την πρώτη μου νύχτα στο νησί στη βεράντα, πίνοντας μπύρες με το ζευγάρι από το διπλανό δωμάτιο. Και κάθε μέρα γινόντουσαν τα ίδια. Κάθε βράδυ κοιμόταν πριν τις 11 και εγώ βαριόμουν τη ζωή μου. Δεν θα σχολιάσω το σεξ. Ήταν απλά ανύπαρκτο. Απότομα συνειδητοποίησα πως ήμουν με κάποιον που στα 26  του φερόταν όπως κάποιος στα 70. Και αυτές οι 6 μέρες που περάσαμε συνέχεια μαζί ήταν αρκετές για να καταλάβω πως μάλλον δεν ήθελα κάτι τέτοιο.. Το υπόλοιπο καλοκαίρι πέρασε με οικογενειακές διακοπές και διακοπές με φίλες, χωρίς τον Κ. όμως. Όταν λοιπόν κατάλαβα πως όλο αυτόν τον καιρό δεν μου έλειπε καθόλου, ήξερα πως πρέπει να το τελειώσω πριν τραβήξει πολύ. Δεν είχα όμως το κουράγιο να του το πω. Κάθε φορά που τσακωνόμασταν πρώτα μου έλεγε πράγματα που πονούσαν, και μετά με κοίταγε σαν λυπημένο κουτάβι λες και εγώ τον υποχρέωνα να μου μιλήσει έτσι. Ήταν όλα για εκείνον. Εκείνος δεν έφταιγε ποτέ. Για όλα έφταιγα εγώ.

Μετά τον τελευταίο μεγάλο τσακωμό μας κάναμε να ιδωθούμε αρκετές μέρες. Ήξερα πως ερχόταν το τέλος. Ή θα χώριζα ή θα ήμουν με έναν άνθρωπο που με είχε τσακίσει ψυχολογικά με τις ιδιοτροπίες μου. Και για πρώτη φορά μέσα σε αυτή τη σχέση κοίταξα τον εαυτό μου. Και τον άφησα... Δεν ήταν εύκολο. Παρόλο που αυτός δεν με ενόχλησε ούτε στιγμή, έστελνε στις φίλες μου ρωτώντας για μένα. Έβαλε και την κολλητή του να μου μιλήσει. Να με πείσει να του τηλεφωνήσω για να τα ξαναβρούμε. Και στο τέλος αφού είδε πως δεν μπορούσε να με πείσει, να μου πεις πως τον κατέστρεψα. Δεν θέλω να πιστέψω πως είναι αλήθεια. Πάντα μου έλεγε πως η ιδανική κοπέλα για αυτόν είναι μεγαλύτερη σε ηλικία και περνάει απαρατήρητη. Εγώ δυστυχώς για εκείνον και ευτυχώς για μένα, δεν πληρούσα καμία από τις 2 προϋποθέσεις. Είμαι πολύ καλά μακριά του, έχω ξαναβρεί τον παλιό καλό μου εαυτό και εκείνος συνεχίζει να ψάχνει γυναίκες από το facebook. Γιατί μπορεί κάποιοι να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, κάποιοι άλλοι όμως δεν μαθαίνουν ποτέ...

V.

Ο "γρήγορος"

Οι περισσότερες γυναίκες όταν χωρίζουν κάνουν τα πάντα για να ξεχαστούν. Τότε λοιπόν κάνουν το εξής λάθος: αντί να βγουν με τις φίλες τους να περάσουν καλά και να εκμεταλλευτούν επιτέλους το γεγονός ότι είναι ελεύθερες και ωραίες (και προφανώς όχι άμεσα διαθέσιμες), αυτές προτιμούν να θέσουν τον εαυτό τους αμέσως στο Club των διαθέσιμων γυναικών. Μέγα λάθος για τον εξής λόγο: το μυαλό μας είναι θολωμένο από τον προηγούμενο που συνήθως μας παράτησε, και η δίψα μας να τον εκδικηθούμε δεν μας αφήνει να δούμε καθαρά τον επόμενο που έρχεται να μας πλησιάσει. Έτσι βλέπουμε μόνο την επιφάνεια, και αγνοούμε το εσωτερικό. Εκεί είναι που την πατάμε!!! Το ξέρω από πρώτο χέρι...

Όταν χώρισα από τον Β. ήμουν για κλάματα. Δεν μπορούσα απλά να πιστέψω πως κάποιος τόσο μέτριος όσο αυτός παράτησε μια κοπέλα σαν και μένα, για κάποια που είχε τα στοιχεία του νερού (άχρωμη, άοσμη, άγευστη, κοινώς απαρατήρητη)!!! Η αυτοπεποίθηση μου είχε βυθιστεί στα τάρταρα και έπρεπε να την ανεβάσω επειγόντως και με κάθε τρόπο. Εκείνη τη μέρα λοιπόν βρισκόμασταν στο σπίτι της Α. μαζί με το αγόρι της και την S. Ο φίλος της Α. είχε βαρεθεί με τρεις γυναίκες οπότε μας ζήτησε να φωνάξει ένα φίλο του για να έχει να πει και αυτός μια πιο αντρική κουβέντα. Τι το ήθελε.. Με τον που τον είδα έμεινα! Ψηλός, ξανθός, γεροδεμένος με γκριζογάλανα μάτια. Σκέφτομαι "ωπ εδώ είμαστε!! Δεν μελέταγα καλύτερα ένα τσουβάλι λίρες"???

Τα κατάφερα τελικά και βγήκα μαζί του με την κοινή μας παρέα δύο φορές, και στην τελευταία έξοδο τον κατάφερα να μου ζητήσει να βγούμε και μόνοι μας. Ήταν μια πολύ ωραία βραδιά με ένα μοναδικό μελανό σημείο: την άλλη μέρα έφευγα για έναν ολόκληρο μήνα. Ήλπιζα να κρατήσουμε μια στοιχειώδη επαφή για όσο θα λείπω, κάτι που έγινε. Μιλούσαμε κάθε μέρα για ώρες στο τηλ.. Και οι μέρες περνούσαν.. Η τηλεφωνική μας σχέση είχε και τα πάνω και τα κάτω της.. Ώσπου μια μέρα που δεν ξέρω και εγώ πως τα κατάφερα να τον κάνω να ζηλέψει μέσω τηλεφώνου, μου ανακοίνωσε πως την επόμενη μέρα επιστρέφει και θέλει να είναι μαζί μου. Τρομερό κατόρθωμα αν σκεφτεί κανείς πως δεν ήταν τύπος της δέσμευσης.

Όταν ήρθε, έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Και όχι μόνο γρήγορα μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά... Ούτε που το κατάλαβα για πότε τελείωσε! Αρχικά το απέδωσα στο ότι είχε να κάνει sex αρκετό καιρό. Είπα λοιπόν να περιμένω να δω τι θα γίνει την επόμενη.. Για τα πρακτικά πάντως, ούτε αυτός έδειξε ιδιαίτερα ικανοποιημένος για την επίδοσή του. Ήλπιζα λοιπόν ότι η επόμενη φορά θα ήταν καλύτερη.. Και εδώ έρχεται και κουμπώνει η φράση " η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία"! Τζίφος για άλλη μια φορά! Είχε θυμώσει τόσο πολύ με τον εαυτό του, που μπήκε μέσα στο μπάνιο και άρχισε να βαράει τα ντουλάπια. Επέστρεψε όμως ήρεμος για τον επόμενο γύρο. Το μόνο που σκεφτόμουν είναι πως δεν μπορεί να είναι χειρότερο από 5 λεπτά. Πόσο πια!!! Και όμως... Σε 30 δευτερόλεπτα με τράβηξε από πάνω του γιατί ήθελε να τελειώσει! Σκεφτόμουν από μέσα μου πως δεν υπάρχει αυτό που ζω.. Και το θυμωμένο βλέμμα του μου έδωσε να καταλάβω πως σκεφτόταν ακριβώς το ίδιο.

Μπορεί το σεξ να ήταν για κλάματα, αλλά η σχέση μας στις αρχές ήταν αρκετά καλή. Κοιμόμασταν μαζί, κάναμε πράγματα μαζί, με γνώρισε στους φίλους του. Κάποια στιγμή όμως αρχίσαμε να μην τα πηγαίνουμε καλά.. Φοβόταν πως επειδή δεν με ικανοποιούσε σεξουαλικά θα τον κεράτωνα. Άρχισε να ζηλεύει μέχρι και τους φίλους του. Έβλεπε παντού εχθρούς. Η δουλειά του δεν πήγαινε καλά.. Και το αποκορύφωμα ήρθε με εμένα να έχω καθυστέρηση..!!! Δεν γινόταν να είμαι έγκυος με τέτοιους χρόνους ήταν αδιανόητο!!! Δεν με πτόησε όμως ούτε αυτό.. Η σχέση είχε πάρει τα κάτω της και δεν γινόταν να συνεχιστεί άλλο. Έτσι και χωρίσαμε.. Παρόλα αυτά με έπαιρνε τηλέφωνο για να μάθει αν έχει έρθει η περίοδος μου. Κάτι που ομολογώ το εκτίμησα αρκετά. Γιατί παρόλα του τα στραβά (ήταν παράξενος, κυκλοθυμικός, οξύθυμος) έμαθα πως είχε σκοπό να σταθεί δίπλα μου σε όποια απόφαση και να έπαιρνα σε περίπτωση που με είχε αφήσει έγκυο.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή σε όσες γυναίκες τύχει να μας διαβάσουν: αν ο άντρας που τελειώνει γρήγορα στο σεξ μαζί σας, έτσι θα τελειώνει και με τις υπόλοιπες γυναίκες. Ό,τι και αν σας λέει ότι του συμβαίνει για πρώτη φορά εσείς μην δώσετε και ιδιαίτερη σημασία. Δεν φταίτε εσείς.. Απλά αυτός δεν μπορεί να το κρατήσει!!!!

V.

Ο "Ιδανικός"

Πως γνώρισα τον άντρα που αγαπώ.

Ήμουν ελεύθερη, από πολλές απόψεις. Δεν είχα σχέση, δεν έβλεπα κάποιον, ήμουν ήρεμη ψυχολογικά και περνούσα πολύ καλά με τον εαυτό μου. Στο τέλος του δευτέρου έτους, γνώρισα ένα αγόρι εντελώς τυχαία.

Είχαμε ξεμείνει με τη κολλητή μου, Α. σε μια περιοχή, για κάποιον λόγο. Της ήρθε η ιδέα να πάρει εναν γνωστό μας τον Γ, τηλέφωνο γιατί είχε μείνει εκεί κοντά, σε έναν φίλο του. Τελικά, τα παιδιά ήρθαν και μας πήραν για να πάμε για καφέ στο σπίτι. Μπαίνουμε στο πίσω κάθισμα. Γνωριστήκαμε. Τον έλεγαν Σ. Είχα μια παράξενη αίσθηση, μα δεν έδωσα και πολύ σημασία. Φτιάξαμε καφέ και συζητούσαμε στο σαλόνι του σπιτιού του. Μιλούσαμε για ώρες! Ξαφνικά καταλάβαμε ότι έπρεπε να είχαμε φύγει για τη σχολή γιατι η Α, είχε εργαστήριο. Την πήγε ένας φίλος του Σ με τη μηχανή για να φτάσει πιό γρήγορα. ο Σ, εγώ και το άλλο παιδί, που έπρεπε να τον αφήσουμε κάπου, φύγαμε με το αμάξι του πρώτου. Δεν άργησε η στιγμή που μείναμε μόνοι. Ένιωθα λίγο αμήχανα μα και σαν γνώριμα! Πήγαμε για καφέ με όλη την παρέα μου από τη σχολή. Όλο το απόγευμα κοιταζόμασταν, έντονες ματιές μα και χαμόγελα... Περάσαμε όλη τη μέρα μαζί, ώσπου ήρθε το βραδάκι και με γύρισε σπίτι μου. Δεν είπαμε τίποτα, ούτε ανταλάξαμε κινητά ή κάτι τέτοιο. Έφυγα και έκλεισα την πόρτα λέγοντας μόνο καληνύχτα.

Λίγες ώρες αργότερα, ακούω το κινητό μου να χτυπά. Μήνυμα. Ήταν αυτός. "Συγγνώμη αν ενοχλώ, πήρα τον αριθμό σου από τον Γ. Ήθελα να σου πω οτι πέρασα πολύ όμορφα σήμερα". Δεν περίμενα με τίποτα αυτό που έγινε. Ένιωθα όλη την έλξη αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω γιατί φοβόμουν. Κι έτσι παρέμεινε. Έμενα επιφυλακτική, παρόλη την χαρά μου, ας πούμε. Την επόμενη μέρα, βρεθήκαμε στο σπίτι μου να βλέπουμε ταινία, οι τέσσερις μας, η Α, ο Γ, ο Σ κι εγώ. Όπως είναι λογικό η Α. και ο Γ μας άφησαν μόνους για τους δικούς τους λόγους και κλείστηκαν στα ιδιάιτερα διαμερίσματα του σπιτιού! Μείναμε να προσπαθούμε να δούμε την ταινία. Είχα κάθήσει στην άκρη του καναπέ, και δεν μπορούσε ο καημένος να κάνει κινήσεις! Είχε πολύ πλάκα, αλλά τελικά ενέδωσα! Περάσαμε τη νύχτα μαζί μόνο με φιλιά. Δεν ήθελα να κάνω έρωτα από τη πρώτη στιγμή μαζί του γιατί φοβόμουν μην είναι όλο ψεύτικο. Το πρωί τα αγόρια έφυγαν, και έμεινα με την Α. Δεν είχε περάσει πολύ ώρα και μου έστειλε μήνυμα, " Ακόμα μυρίζω το αρωμα σου επάνω μου, δεν θέλω να φύγει". Τρελάθηκα! Ήταν τόσο καλός μαζί μου που ακόμα φοβόμουν. Δεν ήθελα να πέσω με τα μούτρα μην πληγωθώ. Επιπλέον δεν πίστευα οτι θα μου άξιζε να βρω κάτι "καλό". Έπειτα από όσα είχα περάσει με τρόμαζε η ευτυχία. Περίμενα λοιπόν να δω πως θα εξελιχθεί.

Προσπαθούσε να με διεκδηκήσει με τον πιο όμορφο τρόπο. Με έκανε να νιώθω πολύ όμορφα, ώσπου κάναμε έρωτα. Ήταν οτι πιο μαγικό έχω ζήσει. Γίναμε ζευγάρι. Ένα πολύ ευτυχισμένο ζευγάρι. Αρχικά πήγαινα στο σπίτι του κάποιες μέρες, αλλά ακόμα έμενα στο δικό μου. Είχα πάρει μερικά πράγματά μου στο σπίτι του. Περνούσαμε ονειρεμένα, και σιγά σιγά έμεινα κοντά του όλο πιο συχνά. Όταν έμαθαν ο γονείς μου για τη σχέση μου και εφόσον έβλεπαν πόσο ευτυχισμένη και ικανοποιημένη ήμουν από τη ζωή μου, συμφώνησαν να πάω να μείνω μαζί του. Έχουν περάσει τρία χρόνια και ζούμε μαζί. Είμαστε ακόμα ερωτευμένοι. Αγαπιόμαστε και ξέρουμε ο ένας τον άλλον στον υπερβολικό βαθμό. Μου έχει φερθεί πραγματικά τέλεια. Δεν λέω, είχαμε τσακωμούς κατά καιρούς, κάποιες δόσεις ζήλειας και από τους δύο, μα και ίντριγκες και διαφορές. Όμως μέσα από αυτά, με έκανε καλύτερο άνθρωπο. Με έκανε να αντιμετωπίζω τα προβλήματα μου κατά πρόσωπο, να καταλάβω οτι η ζωή είναι μικρή και πως πρέπει να τη ζούμε όσο πιο όμορφα και δυνατά μπορούμε. Έχουμε κάνει πολλά ταξίδια, έχουμε περάσει ατελείωτες ώρες συζητήσεων για όλα τα θέματα που μπορείς να σκεφτείς. Δεν λέω πως είναι ιδανικός. Ούτε τέλειος. Έχει ψεγάδια, όπως έχω κι εγώ, και όλοι μας. Μα τον αγαπώ με αυτά, κι εκείνος εμένα. Μου αρέσουν τα ελαττώματά του, γιατί είναι αυτός.

Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να ζήσουμε για ένα χρόνο χωριστά. Έχει φύγει λόγο δουλειάς και μένω στο σπίτι του. Γράφω στον καναπέ του, βλέπω τις φωτογραφίες μας και μου λείπει. Είχα μάθει να τα κάνω όλα μαζί του και μου φαίνεται πολύ παράξενο. Μα θα κάνω υπομονή ώσπου να βρεθούμε ξανά και να ζήσουμε μαζί μέχρι, και αν ποτέ, τελειώσει αυτό το όνειρο!

S. 

O "Μetrosexual"

Με τον Μ. γνωριστήκαμε σε ένα club της παραλιακής. Εγώ μια απλή θαμώνας, αυτός υποδοχή του μαγαζιού. Οφείλω να ομολογήσω πως μόνο απαρατήρητος δεν περνούσε.. Καστανός, με μελοπράσινα μάτια, καλοσχηματισμένα χείλη και κορμί που κόλαζε ακόμα και αγία.. Με το που έφτασα μπροστά του, το βλέμμα του άρχισε να εξερευνεί όλο μου το σώμα σαν να προσπαθούσε να φανταστεί τι υπήρχε κάτω από τα ρούχα (όχι ότι και το ντύσιμο μου εκείνο το βράδυ άφηνε πολλά στην φαντασία)... Με ένα χαμόγελο όλο νόημα μου άνοιξε την πόρτα να περάσω. Του χαμογέλασα προκλητικά και μπήκα μέσα.

Όση ώρα  διασκέδαζα με τις φίλες μου, τα κερασμένα ποτά και σφηνάκια ερχόντουσαν στο τραπέζι μας συνέχεια. Ρωτήσαμε να μάθουμε από ποιον ήταν  και μας είπαν από το παιδί στην είσοδο. Οι φίλες μου με κοίταξαν πονηρά. Στο τέλος της βραδιάς ένα χαρτί με το τηλέφωνο μου είχε φτάσει στα χέρια του. Και όπως ήταν αναμενόμενο, το χρησιμοποίησε. Ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε για καφέ, βόλτες, σινεμά. Ήταν υπέροχος και μου φερόταν εξαίσια. Με την πρώτη ματιά ο τέλειος άντρας! Πανέμορφος, έξυπνος (ή έτσι έδειχνε), με χιούμορ και χρήματα. Με τη δεύτερη ματιά όμως....

Σιγά σιγά άρχισα να προσέχω ότι καθυστερούσε συνεχώς στα ραντεβού μας χωρίς λόγο. Μόλις περνούσαμε μπροστά από μια γυαλιστερή επιφάνεια γύριζε και κοίταζε τον εαυτό του. Έκλεινε κάθε τόσο ραντεβού σε κομμωτήρια και μανικιουρίστριες. "Έλα παναγιά μου", σκεφτόμουν. "Δεν μπορεί να είναι gay, δεν γίνεται γιατί κάθε φορά που με φιλάει έχει τόσο πάθος και όποτε με αγγίζει με τολμηρό τρόπο νιώθω το μόριο του να γίνεται σκληρό". Περίμενα πως και πως την πρώτη φορά που θα πέφταμε στο κρεβάτι για να διαπιστώσω αν όντως είναι "αδελφή νοσοκόμα". Αν ήταν, το σεξ δεν θα μπορούσε απλά να υπάρξει ποτέ..

Η στιγμή του σεξ ήρθε.. Και εγώ έπαθα το πρώτο σοκ πριν καν βγάλει το εσώρουχό του. Βρισκόμουν μπροστά στο πιο τέλεια αποτριχωμένο σώμα που είχα δει ποτέ. Δεν υπήρχε ούτε μία τρίχα! Η αλήθεια ήταν ότι ξενέρωσα λίγο. Αν ο άντρας έχει τη γάμπα του καλύτερα αποτριχωμένη από τη δική σου, άστα να πάνε!!! Παρόλα αυτά το εσωτερικό του εσώρουχου, όπως και το σεξ αργότερα με αποζημείωσαν και με το παραπάνω για το σοκ. Ο Μ. απέδειξε πως όχι μόνο δεν ήταν αδερφή νοσοκόμα, αλλά ένας παθιασμένος εμπρηστής, που σαν καλό παιδί φρόντιζε να σβήνει ο ίδιος τις φωτιές που άναβε..

Όσο καλό όμως και αν ήταν το σεξ, δύσκολα μπορούσα να παραβλέψω τον ναρκισσισμό και τον εγωκεντρισμό του. Είπαμε ωραίος, αλλά ενδιαφέρσου και λίγο και για μένα, όχι μόνο για τον εαυτό σου!!! Και ο Μ. πάλευε μάταια να στριμώξει και εμένα στο βαρυφορτομένο πρόγραμμά του με δουλειά, κομμωτήρια, γυμναστήρια, αποτριχώσεις, μανικιούρ και πεντικιούρ. Είχαμε καταντήσει να έχει περισσότερες κρέμες προσώπου και από εμένα. Απλά Ε Λ Ε Ο Σ ! ! !

Δεν είχε χρόνο για μένα. Και το έβλεπα. Ξέρετε πόσο γυμναστική θέλει για να διατηρηθούν οι καλογραμμωμένοι κοιλιακοί??? Αν δεν σπαταλούσε ένα 3ωρο στον καθρέφτη δεν έβγαινε από το σπίτι. Πόσες φορές με είχε στήσει γιατί δεν έβρισκε τι να φορέσει... Όπως καταλαβαίνετε, είχα αρχίσει να τα παίρνω άσχημα.....

Τη χαριστική βολή μου την έδωσε στα γενέθλια μου. Τα έχασε γιατί αποφάσισε τελευταία στιγμή να πάει για σκι στη Βουλγαρία. Τα νεύρα μου εκείνο το βράδυ απλά δεν υπήρχαν. Δεν θα επέτρεπα σε κανέναν να μου δείχνει τόοοοοοοση πολύ αδιαφορία.. Σκι αυτός, ξεΣκι εγώ!!!!!!!! Έκλεισα το κινητό μου και εξαφανίστηκα μια και καλή. Μπορεί να με έψαξε.. Μπορεί και όχι..... Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα το μάθω ποτέ. Γνώρισα κάποιον άλλον και επιτέλους απόλαυσα την προσοχή που άξιζε.

Δεν λέω, οι πανέμορφοι άντρες τραβούσαν, τραβούν και θα τραβάνε μια ζωή τις γυναίκες. Τους θαυμάζουμε και τους καμαρώνουμε. Αλλά ως εκεί. Γιατί εμείς μπορεί να τύχει να τους αγαπήσουμε, αλλά αυτοί θα αγαπούν πάντα τον εαυτό τους. Και την κρέμα ημέρας τους. Και το κερί της αποτρίχωσης. Και το σίδερο των μαλλιών τους. Πάντως όχι εμάς.......

V.

Ο "Τοσοδούλης"

Στο πρώτο έτος της σχολής γνώρισα τον Π. Όχι ιδιαίτερα όμορφος αλλά ούτε και άσχημος. Σιγά σιγά αρχίσαμε να κάνουμε παρέα και να βγαίνουμε και εκτός σχολής. Πηγαίναμε για καφέδες, σε μπουζούκια, σε κλαμπ με παρέα και καμιά φορά βγαίναμε και μόνοι μας. Με τον καιρό άρχισα να τον θεωρώ φίλο μου και του έλεγα και τα προσωπικά μου, όπως και εκείνος τα δικά του. Καμιά φορά λέγαμε και διάφορα πρόστυχα υπονοούμενα χωρίς να μας έχουν οδηγήσει σε κάτι περισσότερο. Τον χρόνο που ήμουν με τον "Ζηλιάρη" βρισκόμασταν μόνο στη σχολή ή ΑΝ βγαίναμε όλοι μαζί. Παρόλα που δεν βλεπόμασταν όσο παλιά συνέχιζα να τον θεωρώ φίλο μου, δικό μου άνθρωπο.

Όταν λοιπόν χώρισα ξαναρχίσαμε να βγαίνουμε. Τα πρόστυχα υπονοούμενα άρχισαν να αυξάνονται αλλά παρόλα αυτά τα λέγαμε σαν φίλοι. Έτσι, όταν οι σεξουαλικές μου ορμές χρειάζονταν εκτόνωση αποφάσισα να δοκιμάσω τον Π σαν "fuck buddy".

Τι το ήθελα;; Δεν αγόραζα καλύτερα κάποιο βοήθημα... Με το που το είδα το μέγεθος ενώ ήταν ήδη ερεθισμένος (τα προφυλακτικά duo του ήταν μεγάλα!!!!) σκέφτηκα "Πού είναι το υπόλοιπο;" Αλλά προσπάθησα να είμαι αρκετά θερμή και να προσπαθήσω να απολαύσω όσο μπορώ τη βραδιά. Και εκεί που νόμιζα ότι δεν γίνεται να γίνουν χειρότερα τα πράγματα συνεχίσαμε και στην πράξη... Που ήταν πιο ξενέρωτη και βαρετή από οτιδήποτε άλλο. Άρχισα και σκεφτόμουν τα ψώνια που ήθελα να κάνω, τι καλύτερα που θα περνούσα βλέποντας μπάλα, τι θα γινόταν αν έλεγα "Thunder, thunder, thundercats hooo", από πού βγήκε το ανέκδοτο "Οι τοίχοι θέλουν βάψιμο" κτλ. Για να μην αναφέρω τις φορές που σκέφτηκα τον πρώην μου...

Και πολύ θα ήθελα να τελείωνε εκεί ο "εφιάλτης".. Δυστυχώς μόλις είχε αρχίσει... Μετά λοιπόν το σκηνικό μου είπε ότι καλύτερα να μην πούμε σε κανέναν ότι έγινε κάτι μεταξύ μας. Συμφώνησα αμέσως γιατί δεν ήθελα να θυμάμαι τη βραδιά και αποφάσισα να μην το πω ούτε στις κολλητές μου για να αποφύγω και την καζούρα... ("Μα με τον Π.....!!??!!)

Μετά από καναδυό μήνες με παίρνει τηλέφωνο η μία από τις κολλητές μου και μου λέει: "Πήγες με τον Π. και δεν είπες τίποτα;" Και τρώω δύο φρίκες: Μία γιατί δεν το έμαθαν από μένα αλλά από τρίτο άτομο και δεύτερη γιατί προφανώς είχε διαρρεύσει...Για να μην τα πολυλογώ ο "κύριος" έκατσε και είπε ότι με πήδηξε για να τονώσει τον μικροσκοπικό του ανδρικό εγωισμό. Και δεν έφτανε ότι το έκανε βούκινο, ήθελε να με βάλει να μαλώσω με την φίλη μου γιατί άρχισε να λέει ότι εκείνη το είπε από δω και από εκεί... Προφανώς με την φίλη μου δεν μάλωσα.. Αλλά δεν έχω σιχαθεί άλλο άτομο περισσότερο από αυτόν.

Σαν συμπέρασμα έχω να πω να προσέχετε τους μικροτσούτσουνους και τις ανοργασμικές.. Είναι τα πιο κομπλεξικά άτομα...

Α.

Ο " Πολύ Καλός Για Να Είναι Αληθινός"

Ήταν ένα όμορφο καλοκαίρι, μόλις είχα τελειώσει το σχολείο, και συγκεκριμένα τις πανελλήνιες. Είχε φύγει από πάνω μου το τεράστιο βάρος της  "ιεράς" εξέτασης και απλά περίμενα να δω σε ποιά σχολή πέρασα (αχ και να 'ξερα). Είχα αλλάξει. Βασικά έγινα άνθρωπος, γιατί όλοι στο σχολείο δεν περιποιούμαστε και πολύ τον εαυτό μας, και εγώ τότε ήμουν αδυνατισμένη είχα βάψει τα μαλλιά μου ξανθά, και είχα κάποιες κατακτήσεις. 

Μια μέρα, μου ανακοίνωσε ο ξάδερφος μου πως ένα παιδί, (παιδί, 26 χρονών ήταν) με ψιλογουστάρει και οτι ήθελε να γνωριστούμε. Μιας και το "παιδί" ήταν νοστιμούλης δοκίμασα να τον γνωρίσω... Βγήκαμε για καφέ λοιπόν (το κλασικό ραντεβού κατά το Sex & the City), και περάσαμε πολύ όμορφα. Μου άρεσε, γιατί ήταν σαν παιχνίδι, και με έκανε να νιώθω όμορφα, τα γνωστά γλυψίματα!! Την επόμενη ξανασυναντηθήκαμε, αφού είχαμε ανταλλάξει τηλέφωνα. Πήγαμε για ένα ποτάκι αλλά σύντομα βρεθήκαμε να πηγαίνουμε βόλτα με το αυτοκίνητο. Σταμάτησε σε ένα όμορφο και κάπως ερημικό μέρος, και μείναμε έξω απο το αμάξι να συζητάμε για διάφορα. Ένιωθα περίεργα, σαν πεταλουδίτσες στο στομάχι - ξέρω πολύ κοινό, αλλά έτσι ήταν! Με φίλησε. Απλά έγειρε το κεφάλι του προς το μέρος μου και ακούμπησε τα χείλη μου. Ήταν παράξενο αλλά ένιωσα να τον ερωτεύομαι. Από εκείνη τη νύχτα είμασταν μαζί. Κανονικά. Βγαίναμε, κάναμε έρωτα (σε πολλά & απίθανα μέρη!), τρώγαμε μαζί, πηγαίναμε για μπάνιο, και βασικά με κακομάθαινε. Έκανε οτι ήθελα! 

Όμως, κάποιες στιγμές, με έφερνε σε δύσκολη θέση. Συνεχώς μου τόνιζε οτι είχε πάει με όλες όσες κυκλοφορούσαν γύρω μας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μου έλεγε και τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες! Εγώ το έπαιζα άνετη, δεν έδινα σημασία, όσο μπορούσα. Προσπαθούσα να κάνω όσο καλύτερο σεξ μπορούσα για να σταματήσει να λέει για τις άλλες! Εν τω μεταξύ, είχα ακούσει διάφορα για την ζωή του. Όπως οτι είχε παρελθόν με μια παντρεμένη, με παιδί. Η ξαδερφούλα (!) μου, μου είχε πει μια μέρα, 

"πρόσεχε, αυτός τα είχε με μια παντρεμένη και έχει πάρει όλο το χωριό!" 

"Έλα ρε, εντάξει, μπορεί απλά να είναι λόγια, και αν δεν είναι,  έχουν χωρίσει, έτσι δεν είναι;"

Η συζήτηση για αυτό το θέμα έλειξε εκεί. Δεν ήθελα να μάθω περισσότερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι το ξέχασα κιόλας! Συχνά στενοχωριόμουν για κάποια πράγματα, έφτιαχνα ιστορίες στο μυαλό μου και αυτό δεν μου έκανε καλό. Αυτός απλά ήταν καλός μαζί μου, και αναρωτιόμουν, "είναι τόσο καλός για να είναι αληθινος;". Μου είχε στείλει μια φορά σε ένα μήνυμα, " Σ'αγαπώ, Σ'αγαπώ, Σ'αγαπώ, Σ'αγαπώ......." σε όλη την οθόνη! Τον είχα πιστέψει. 

Έρχεται ο πατέρας μου, και μου λέει οτι θέλει να συζητήσουμε. Ουπς. Τι έγινε σκεφτόμουν...

"Με το παιδί που είστε μαζί το πάτε για σοβαρά;" 

"Δεν ξέρω μπαμπά, ακόμα νωρίς είναι, δεν ξέρω", τι να του έλεγα;

"Θέλω να μάθεις κάτι", μου λέει." Ο Ν. τα έχει με μια παντρεμένη." Εδώ τρώω σκάλωμα!

" Σοβαρα;", ρωτάω.

"Ναι, τους είδα τυχαία να μιλάνε κάπου στα κρυφά. Πρόσεχε τι θα κάνεις. Αλλά εσύ ξέρεις πως να το χειριστείς."

Ήταν βράδυ και μάλλον είχε ξαπλώσει αλλά δεν κρατήθηκα. Του έστειλά ένα μήνυμα οτι δεν ήθελα να τον ξαναδώ και οτι το σταματάω εκεί. Δεν το άφησε έτσι όμως. Προσπάθησε να τα βγάλει όλα ψέματα. Μου εξηγούσε οτι απλα μιλούσαν. Προσπάθησε να με τουμπάρει. Και το έκανε. Ήξερε πως να φερθεί τι να λέμε τώρα, εγώ μια πιτσιρίκα και αυτός φτασμένος γαμιάς!

Περάσανε σχεδόν δυό μήνες, και έφυγα απο το χωριό για να σπουδάσω. Έπρεπε να τον αφήσω και απλά θα βρισκόμασταν τα Σαββατοκύριακα και όποτε μπορούσαμε τελος πάντων. Μετά την πρώτη μου επιστροφή στο χωριό, δεν ήθελε να βρεθούμε. Μου φάνηκε περίεργο. Είχε κανονίσει. Το άφησα να περάσει έτσι. Βρεθήκαμε όμως την επόμενη μέρα. Είμασταν κάπως. Το μόνο που ήθελε, ήταν να πάμε γρήγορα κάπου να κάνουμε έρωτα. Είχα ξενερώσει. Βασικά είχαν όλα φύγει απο μέσα μου, δεν ξέρω γιατί ήμουν ακόμα μαζί του. Αφού δεν τον αγάπησα ποτέ! 

Χωρίσαμε, εγώ έφυγα για Αθήνα, να ζήσω τη ζωή μου και αυτός έμεινε στη δική του ζωή, την πολυτάραχη από γυναίκες παντρεμένες ή όχι! Ένα πράγμα θα θυμάμαι από αυτόν που μου είχε πει μια μέρα όταν καθόμασταν στη θάλασσα:

-"Πως θα είμαστε άραγε σε 10 χρόνια από τώρα;"

-"Δεν ξέρω...."

-" Θα είμαστε παντρεμένοι. Θα έχουμε κάνει 2 παιδιά. Θα ξυπνάμε το πρωί νωρίς, εγώ θα φεύγω στη δουλειά, εσύ θα ετοιμάζεις τα παιδιά για το σχολείο και θα πηγαίνεις στη δουλειά σου."

5 χρόνια μετά, δεν ξέρω αν ποτέ εννοούσε λέξη από αυτά. Νομίζω οτι τον είδα με ένα παιδάκι στην αγκαλιά που του έμοιαζε. Μάλλον έκανε την οικογένεια που ήθελε. Εγω ακόμα σπουδάζω!

S.

Ο "Κολλητός"

Σεπτέμβρης 1999: Πρώτη μέρα, της πρώτης χρονιάς στο γυμνάσιο. Παιδιά που τρέχουν πάνω κάτω στο προαύλιο, παιδιά που συζητούν σε παρέες εδώ και εκεί. Το κουδούνι χτυπάει και μπαίνουμε όλοι στη σειρά για τον αγιασμό. Και τότε τους είδα: ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που τα κεφάλια τους εξείχαν από τα υπόλοιπα παιδιά. Και οι 2 ξανθοί, με σκούρα μπλε μάτια στο χρώμα του καθαρού νυχτερινού ουρανού. 2 παιδιά που σίγουρα δεν περνούσαν απαρατήρητα..

Η σχολική χρονιά ξεκίνησε για τα καλά. Στη χορωδία, έπιασα φιλίες με το ψηλό ξανθό κορίτσι, την Τ. Εκείνη με γνώρισε αμέσως στον αδερφό της τον Σ. Από την πρώτη στιγμή που τον είδα, τον ερωτεύτηκα. Όπως μόνο ένα κοριτσάκι 12 χρόνων μπορεί να ερωτευτεί. Ήταν όμορφος σαν άγγελος, με τα ξανθά του μαλλιά και τα μπλε του μάτια. Λίγο απόμακρος και σοβαρός, κάτι που τον έκανε ακόμα πιο μοναδικό στα μάτια μου, εφόσον τον έκανε να ξεχωρίζει ανάμεσα στους συμμαθητές του. Ο πρώτος μου έρωτας...... Με τον καιρό, εγώ και η Τ. γίναμε αχώριστες. Όπου και αν πηγαίναμε, ο Σ. ερχόταν πάντα μαζί μας. Αγαπούσε τόσο πολύ τη δίδυμη αδερφή του, που δεν ήθελε να την αφήνει μόνη ούτε στιγμή. Όποτε ήταν κοντά μου, ένιωθα την καρδιά μου να ξεχειλίζει από ευτυχία. Ήθελα να είμαι συνεχώς κοντά του, να τον βλέπω, να του μιλάω.. Όσο περνούσαν τα χρόνια, άρχισε να αγαπάει και έμενα σαν τη μικρή του αδερφή. Εγώ όμως επιθυμούσα μια άλλη αγάπη από αυτόν, εφόσον κάθε στιγμή που περνούσε, ένιωθα πως τον αγαπούσα όλο και περισσότερο. Ήμουν όμως ικανοποιημένη έστω και από αυτή τη φιλική αγάπη, γιατί στα χρόνια της αθωότητας, ακόμα και μια φιλική αγκαλιά από το αγόρι που αγαπάμε μας κάνει να ξεχειλίζουμε από ευτυχία..

Ο καιρός περνούσε και πήγαμε στο λύκειο. Ο Σ., η Τ. και εγώ ήμασταν σαν οικογένεια. Δεν του είχα πει ακόμα πως ένιωθα για εκείνον. Φοβόμουν τόσο πολύ μήπως χαλάσει η φιλία μας και τον χάσω από τη ζωή μου.. Και στη σκέψη πως μπορεί να του άρεσε κάποια άλλη, έτρεμα σαν το φύλλο. Η στιγμή αυτή δεν άργησε να έρθει. Στην παρέα μας προστέθηκε και η Κ., η κοπέλα του Σ. Μόλις τους είδα αγκαλιασμένους ένιωσα τον κόσμο μου να γκρεμίζεται. Τον ήθελα ακόμα πιο πολύ, τον ήθελα όσο τίποτα άλλο. Φαινόταν τόσο χαρούμενος, χαιρόμουν που τον έβλεπα ευτυχισμένο, αλλά αυτή η χαρά πάλευε συνεχώς με το συναίσθημα της απώλειας. Γιατί τον είχα χάσει. Κάποια άλλη τον είχε πάρει από εμένα. Ήξερα όμως ότι ο Σ. δεν έπρεπε να καταλάβει τίποτα. Και από τότε ξεκίνησα να υποκρίνομαι... Να υποκρίνομαι πως όλα ήταν μια χαρά όταν το ζευγάρι φιλιόταν μπροστά μου. Να υποκρίνομαι την άνετη όταν η Κ. μου μιλούσε για το πόσο πολύ τον αγαπούσε. Να υποκρίνομαι συνέχεια ότι είμαι καλά και δεν με πονάει όλη αυτή η κατάσταση. Μια συνεχή υποκρισία..

Τα παιδιά τελείωσαν το σχολείο (εγώ είμαι ένα χρόνο μικρότερη), ο Σ. πέρασε στην Κρήτη και η Τ. έφυγε για να σπουδάσει στο εξωτερικό. Παρόλο που δεν ήταν στην Αθήνα, συνέχισε να έχει σχέση με την Κ. Εφόσον δεν τους έβλεπα συχνά μαζί, ο πόνος άρχισε να απαλύνεται. Και έτσι γνώρισα τον Φ. Τον ερωτεύτηκα τρελά και ξέχασα για λίγο τον άλλον. Όταν όμως ανέβηκε στην Αθήνα και γνώρισε τον Φ., κατάλαβα πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Δεν ήθελε να ξαναβγεί μαζί μας γιατί δεν τον είχε πάρει με καλό μάτι. Έτσι είπε τουλάχιστον. Στεναχωρήθηκα πολύ τότε. Αλλά ούτε μια στιγμή δεν μου πέρασε από το νου πως ο Σ. είχε αρχίσει να αισθάνεται για μένα μια αγάπη που έβλεπε πως δεν ήταν και τόσο φιλική.

Από τότε δεν συμπάθησε ποτέ καμία μου σχέση. Σε όλους έβρισκε ελαττώματα, κανείς δεν ήταν άξιος για να σταθεί στο πλάι μου. Τον έβλεπα να αλλάζει, να μεγαλώνει, να ωριμάζει.. Με έβλεπε να γίνομαι         γυναίκα.. Τον αγαπούσα περισσότερο από ποτέ..... Έπρεπε κάτι να κάνω. Είχα χωρίσει ξανά, η καρδιά μου ήταν τσακισμένη. Είχε χωρίσει και αυτός μετά από πολλά χρόνια σχέσης με την Κ. και ήταν χάλια.  Αυτή ήταν η ευκαιρία μου... Βρεθήκαμε σπίτι του. Εγώ να κλαίω για την τσακισμένη μου καρδιά, αυτός να με χαϊδεύει για να με παρηγορήσει.. Το φιλί του στο λαιμό μου και μετά στα χείλη μου ένιωσα πως μου έκαιγε το δέρμα. Εκείνο το βράδυ κάναμε παθιασμένο έρωτα. Τα συναισθήματα που ήταν καλά σφραγισμένα τόσα χρόνια και από τους 2 βγήκαν στην επιφάνεια. Είχαμε χημεία, ήμασταν ένα.. Αλλά δυστυχώς, ήμασταν και φίλοι.. Και την επόμενη μέρα κάναμε και οι 2 σαν να μην συνέβει τίποτα μεταξύ μας.

Από τότε είμαστε ακόμα πιο δεμένοι. Αγαπάμε ο ένας τον άλλο με μια αγάπη δυνατή, κάτι περισσότερο από φιλική αλλά μάλλον και κάτι λιγότερο από ερωτική. Μπορεί να περνούν συνεχώς από τη ζωή μας άλλοι άνθρωποι, να είμαστε και οι 2 σε σχέση, όμως μερικές φορές η καρδιά δεν μπορεί να ελέγξει το σώμα.. Και τότε πάλι γινόμαστε ένα, κάθε φορά και με περισσότερο πάθος. Το ξέρουμε και οι 2 πως δεν είναι σωστό. Αλλά όταν συναντιόμαστε μόνοι μας το μυαλό δεν υπακούει.. Με θέλει, τον θέλω και φαίνεται στην έκρηξη που γίνεται μόλις ενώνονται τα κορμιά μας. Με όποιον και αν είμαι, πιάνω τον εαυτό μου να αγαπάει τον Σ. περισσότερο από τον φίλο μου. Και κάθε φορά αισθάνομαι ενοχές για μια αγάπη που ξεκίνησε τόσο αγνή και τώρα είμαι αναγκασμένη να κρύβω από όλους μήπως την θεωρήσουν ρυπαρή και πρόστυχη. Γιατί κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει τον έρωτα που υπάρχει ανάμεσα σε δύο φίλους.

Αυτή τη στιγμή ο Σ. μου έχει δηλώσει πως με αγαπάει σαν τρελός, δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα και πως χωρίζει για να είναι μαζί μου για πάντα. Και αντί να χαίρομαι που τα συναισθήματα μου δεν είναι μονόπλευρα, φοβάμαι. Μήπως όλα είναι ένα παιχνίδι και χάσω. Δεν θα αντέξω να με πληγώσει αυτός ο άνθρωπος, είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Δεν θα μπορέσω να αγαπήσω ξανά κάποιον άλλο όπως αγάπησα αυτόν και το ξέρω. Δεν ξέρω τι να κάνω. Είναι ένα μεγάλο ρίσκο, που ίσως τελικά αξίζει να πάρω....

Υ.Γ.: Η ιστορία με τον Σ. κρατάει 11 χρόνια. Και ακόμη καλά καλά δεν έχει ξεκινήσει τίποτα. Είναι σίγουρα μια ιστορία που θα έχει και συνέχεια........... Και ελπίζω και happy end...

V.